Κατατέθηκε στην Βουλή το νομοσχέδιο για τους αγροτικούς συνεταιρισμούς

Κατατέθηκε την Τετάρτη 6 Απριλίου 2016 στην Βουλή το νομοσχέδιο "Αγροτικοί συνεταιρισμοί, μορφές συλλογικής οργάνωσης του αγροτικού χώρου και άλλες διατάξεις"

Ακολουθεί η αιτιολογική έκθεση

Το 2015 οι αγροτικοί συνεταιρισμοί της χώρας μας συμπλήρωσαν έναν αιώνα νομοθετικής θεσμοθέτησης. Οι πρωτεργάτες του συνεργατισμού με τους αγώνες τους εναντίον της αμάθειας, της μοιρολατρίας και των προκαταλήψεων, αλλά εναντίον κυρίως της αισχροκέρδειας και της τοκογλυφίας, έδωσαν στους αγρότες της εποχής εκείνης ένα ισχυρό όπλο αυτοπροστασίας και οικονομικής επιβίωσης.

Η θεσμοθέτηση των συνεταιρισμών με το ν. 602/1915 έφερε στην Ελλάδα το πρότυπο του ευρωπαϊκού συνεταιρισμού, που είχε ήδη δοκιμαστεί σε ολόκληρη την Ευρώπη με εκπληκτικά αποτελέσματα.

Η χώρα μας έχοντας ψηφίσει από το 1915 μέχρι σήμερα συνολικά έξι νόμους (602/2015, 921/1979, 1541/1985, 2196/93, 2810/2000 και 4015/2011) και χίλιες περίπου τροποποιήσεις των νόμων αυτών, δεν μπόρεσε ακόμα να απελευθερώσει τη δυναμική του συνεταιριστικού κινήματος προς όφελος κυρίως των μικρομεσαίων αγροτών. Ο συνεταιριστικός θεσμός από τη φύση του υπόκειται σε συγκεκριμένους κανόνες, που διαφέρουν από τις άλλες μορφές οικονομικής δράσης και οι οποίοι συνδυάζουν την οικονομική αποτελεσματικότητα με την κοινωνική ευαισθησία. Οι συνεταιρισμοί αποτελούν εξ ορισμού ένα «οικονομικό σύστημα με κοινωνικό περιεχόμενο». Σύστημα όμως που στηρίζεται σε αρχές που ισχύουν ενιαία για όλες τις οικονομίες και που με σαφήνεια ορίζουν τις κατευθυντήριες γραμμές με τις οποίες λειτουργούν οι συνεταιρισμοί σε όλο τον κόσμο.

Οι συνεταιριστικές αρχές δεν έχουν όμως μόνο «οικονομικό» περιεχόμενο αλλά συνιστούν ταυτόχρονα και αξιολογικές κατευθύνσεις για τον τρόπο λειτουργίας των συνεταιρισμών. Λειτουργία που στηρίζεται στη συλλογικότητα και τις μορφές άμεσης δημοκρατίας. Οι συνεταιριστικές αρχές που ληφθήκαν υπόψη στην κατάρτιση του νομοσχεδίου προσαρμοσμένες στην ελληνική ιδιαιτερότητα, συνοψίζονται ως εξής:

1η Αρχή: Εθελοντική και ελεύθερη συμμετοχή, με συνεταιρισμούς ανοιχτούς σε ανθρώπους, χωρίς καμία διάκριση, που είναι σε θέση να χρησιμοποιούν τις υπηρεσίες τους και αποδέχονται τις ευθύνες του μέλους. Η αρχή των ανοικτών θυρών είναι ένα δικαίωμα που καθορίζεται σύμφωνα με τους όρους του καταστατικού.

2η Αρχή: Δημοκρατική διοίκηση, καθώς οι συνεταιρισμοί είναι δημοκρατικές οργανώσεις διοικούμενες από τα μέλη τους, τα οποία συμμετέχουν ενεργά στη διαμόρφωση της πολιτικής τους και στη λήψη αποφάσεων. Άνδρες και γυναίκες που προσφέρουν υπηρεσίες ως αιρετοί εκπρόσωποι είναι υπόλογοι στα μέλη.

3η Αρχή: Ισότιμη οικονομική συμμετοχή των μελών. Τα μέλη συμμετέχουν ισότιμα και διαχειρίζονται δημοκρατικά το κεφάλαιο του συνεταιρισμού. Τα μέλη διαθέτουν τα πλεονάσματα για τους ακόλουθους σκοπούς: α) Ανάπτυξη του συνεταιρισμού, β) επιστροφή στα μέλη ανάλογα με τις συναλλαγές τους με τον συνεταιρισμό και γ) Υποστήριξη άλλων δραστηριοτήτων, όπως εκπαίδευση των μελών του ΑΣ και δραστηριότητες κοινωνικού σκοπού.

4η Αρχή: Αυτονομία και ανεξαρτησία. Οι συνεταιρισμοί είναι ελεύθεροι να συνάπτουν συμφωνίες με άλλους φορείς και να αντλούν κεφάλαια από εξωτερικές πηγές, αρκεί να ακολουθούν κανόνες που διασφαλίζουν τη συνέχιση της δημοκρατικής διοίκησης από τα μέλη και να διατηρούν την συνεταιριστική τους αυτονομία.

5η Αρχή: Εκπαίδευση, κατάρτιση και πληροφόρηση ώστε να μπορούν όλα τα μέλη, αγρότες και αγρότισσες, να συμβάλλουν αποτελεσματικά στην καλή λειτουργία και ανάπτυξη των συνεταιρισμών τους.

6η Αρχή: Συνεργασία μεταξύ συνεταιρισμών. Αποτελεί την πεμπτουσία του συνεργατισμού, καθώς με αυτό τον τρόπο ισχυροποιούνται οι συνεταιρισμοί όταν συνεργάζονται μεταξύ τους είτε με συμφωνίες συνεργασίας είτε με νέα συνεταιριστικά σχήματα.

7η Αρχή: Ενδιαφέρον για την κοινότητα. Οι συνεταιρισμοί πρέπει να εργάζονται και για τη βιώσιμη ανάπτυξη των κοινοτήτων στις οποίες δραστηριοποιούνται και οφείλουν να επενδύουν κοινωνικά και οικονομικά σε αυτές.

Το οικονομικό περιβάλλον στο οποίο καλούνται σήμερα να δραστηριοποιηθούν οι αγροτικοί συνεταιρισμοί έχει ως κύριο χαρακτηριστικό τον ανταγωνισμό. Η παγκοσμιοποίηση της οικονομίας καθιστά αναγκαία την επιχειρηματική αποτελεσματικότητα ως όπλο για την επιβίωση και την ανάπτυξη. Η συντήρηση, με επιδοτήσεις και προνόμια, μπορεί να ανακουφίζει προσωρινά, αλλά δεν μπορεί να αποτελεί αναπτυξιακή στρατηγική.

Οι συνεταιρισμοί, ως ιδέα και ως εφαρμογή, είναι φορείς που δημιουργούνται για την αύξηση της επιχειρηματικής αποτελεσματικότητας των μικρών και διάσπαρτων ατομικών αγροτικών εκμεταλλεύσεων. Επιδιώκουν δε να αποκτήσουν διαπραγματευτική δύναμη στην αγορά και να αξιοποιήσουν τις οικονομίες κλίμακας που απολαμβάνει το μεγάλο επιχειρηματικό μέγεθος, χωρίς να εξομοιώνονται με αυτές τις επιχειρήσεις. Σήμερα, αυτό που αποτελούσε μεγάλο μέγεθος στο παρελθόν, στα πλαίσια μιας ενιαίας εθνικής οικονομίας, είναι ανεπαρκές μέγεθος με τα κριτήρια της παγκοσμιοποιημένης οικονομίας. Οι αγροτικοί συνεταιρισμοί της χώρας μας πάσχουν όχι μόνο εξαιτίας της οικονομικής τους αποδυνάμωσης αλλά και γιατί είναι στην πράξη κοινωνικά αμφισβητούμενοι και συνεπώς αδύναμοι να ανταποκριθούν στις νέες εξαιρετικά δύσκολες απαιτήσεις των καιρών προς όφελος των συνεταιρισμένων αγροτών.

Τα κυριότερα προβλήματα που αντιμετωπίζουν σήμερα οι συνεταιρισμοί συνοψίζονται στα παρακάτω:

α) Ζημιογόνος λειτουργία πολλών συνεταιρισμών για μεγάλη χρονική περίοδο με οριακά περιθώρια απόδοσης που οδήγησε πολλούς συνεταιρισμούς σε εκκαθάριση ή σε δραστική μείωση των δραστηριοτήτων τους σε σχέση με το παρελθόν.

β) Έλλειψη ρευστότητας και υψηλός δανεισμός με άμεση συνέπεια την εξάρτηση από τις Τράπεζες και την ουσιαστική απώλεια μιας βασικής Αρχής που είναι η αυτονομία των συνεταιρισμών.

γ) Κακή στελέχωση και ανεπαρκής διοικητική οργάνωση με υπεράριθμο και ανεπαρκές προσωπικό και έλλειψη συνεταιριστικής εκπαίδευσης και κατάρτισης του προσωπικού, των μελών και των οργάνων διοίκησης, δ) Έλλειψη αποτελεσματικών δικτύων πώλησης με σημαντική κάμψη των πωλήσεων στις κύριες παραγωγικές δραστηριότητες τους. ε) Εξάρτηση σε μεγάλο βαθμό πολλών συνεταιρισμών από τα έσοδα που τους απέφερε η διαχείριση των επιδοτήσεων. Έσοδα τα οποία στο άμεσο μέλλον ενδέχεται πιθανότατα να μηδενιστούν.

Με το προτεινόμενο σχέδιο νόμου, επιχειρείται η ανασυγκρότηση και εξυγίανση των συνεταιρισμών και η ενίσχυση κάθε πρωτοβουλίας που στηρίζεται στη βάση της κοινωνικής οικονομίας και συλλογικότητας. Το νομοσχέδιο αφορά άμεσα διακόσιες τριάντα χιλιάδες (230.000) συνεταιρισμένους αγρότες και εννιακόσιους ογδόντα (980) περίπου αγροτικούς συνεταιρισμούς. Έμμεσα επηρεάζει πεντακόσιες χιλιάδες (500.000) αγρότες και αγρότισσες που επιλέγουν να συνεργάζονται με συνεταιρισμούς, καθώς και το σύνολο των ελληνικού πληθυσμού με την ιδιότητα του καταναλωτή που επιζητά ποιοτικά προϊόντα και ευελπιστεί στο κλείσιμο της ψαλίδας των τιμών καταναλωτή.

Το προτεινόμενο σχέδιο νόμου σκόπιμα περιλαμβάνει και κωδικοποιεί μόνο τις ελάχιστες αναγκαίες ρυθμίσεις, αφήνοντας στα καταστατικά τις επί μέρους εξειδικεύσεις, έτσι ώστε αυτές να διαμορφώνονται σε αναλογία με τις ανάγκες των ποικίλων μορφών συνεταιρισμών και τις βλέψεις και επιλογές των μελών τους. Η όσο το δυνατό μικρότερη παρέμβαση στην εσωτερική διάρθρωση και διοίκηση των συνεταιρισμών είναι καταρχήν συμβατή με τις συνεταιριστικές αρχές που αναφέρθηκαν παραπάνω αλλά και εξυπηρετεί ουσιαστικά την αυτοοργάνωση του αγροτικού χώρου και την ενίσχυση συμμετοχικών μορφών άμεσης δημοκρατίας.

Με το προτεινόμενο νομοσχέδιο, επιχειρείται:

1. Η αποτύπωση όλων των διατάξεων για τη λειτουργία των ΑΣ σε ενιαία μορφή, καθώς σήμερα υπάρχει τεράστιος κατακερματισμός των διατάξεων σε σειρά τροποποιήσεων και τροπολογιών. Υπό αυτή την έννοια η ενοποίηση της νομοθεσίας αποτελεί από μόνη της ικανό παράγοντα για άρση μιας σειράς διοικητικών παθογενειών του παρελθόντος. Το νομοσχέδιο αποτελεί πρακτικά ένα νέο εργαλείο για τους αγρότες στην προσπάθεια τους για καινοτομία και ρήξη με το παρελθόν.

2. Η αντιμετώπιση όλων εκείνων των φαινομένων που έχουν συντελέσει στην απαξίωση των συνεταιρισμών και η δημιουργία των προϋποθέσεων που θα αποκλείσουν την επανάληψη τους.

3. Η δημιουργία των οικονομικών εκείνων προϋποθέσεων που θα επιτρέψουν στους μικρούς/ες και μεσαίους/ες αγρότες και αγρότισσες να επιβιώσουν στο σημερινό περιβάλλον της ακραίας ανταγωνιστικής παγκόσμιας αγοράς, γιατί μόνο οι υγιείς συνεταιριστικές επιχειρήσεις και οργανώσεις παραγωγών μπορούν να τους βοηθήσουν να επιτύχουν χαμηλότερο κόστος παραγωγής και συμφέρουσες τιμές για τα προϊόντα τους.

Ο συνεταιρισμός δεν είναι μόνο μια πηγή όπου κάποιος μπορεί να αγοράσει φθηνότερα, και ποιοτικά καλύτερα, είναι κάτι περισσότερο και πάνω από αυτό, είναι μια άλλη μορφή επιχειρηματικής δραστηριότητας εμπιστοσύνης και συνεργασίας. Ο Συνεταιρισμός προσανατολίζει την παραγωγή του σύμφωνα με τις απαιτήσεις του καταναλωτή και ο αγοραστής με την σειρά του γνωρίζει εκτιμά και εμπιστεύεται τις καλλιεργητικές και εκτροφικές μεθόδους των μελών του συνεταιρισμού.

Μεταξύ τους αναπτύσσονται σχέσεις εμπιστοσύνης και αμοιβαίου σεβασμού τόσο για την ποιότητα όσο και για την ασφάλεια και υγιεινή των προϊόντων. Η ανάγκη του καθενός ξεχωριστά μετατρέπεται από απλή επιθυμία για το προϊόν σε ταύτιση παραγωγού και καταναλωτή, σε μια ισχυρή και ακλόνητη σχέση που εδράζεται στο αμοιβαίο όφελος.

Οι συνεταιρισμοί με την καθολική συγκέντρωση του παραγόμενου προϊόντος τους διαθέτουν το πλεονέκτημα όγκου έναντι του κάθε μεμονωμένου παραγωγού, ακόμη και του μεγαλύτερου, απαραίτητη προϋπόθεση για την διαπραγματευτική τους ενίσχυση αφού είναι δεδομένος ο μικρός και κατακερματισμένος αγροτικός κλήρος της χώρας μας. Όταν επιβάλουν μεταξύ των μελών τους και κοινές καλλιεργητικές μεθόδους θα αποκτήσουν και το συγκριτικό πλεονέκτημα του προϊόντος με τα ίδια χαρακτηριστικά και με την σωστή αξιοποίηση των μεθόδων πιστοποίησης θα αποκτήσουν και το ποιοτικό πλεονέκτημα που θα τους καταστήσει εμπορικά ασυναγώνιστους.

Το νέο θεσμικό πλαίσιο των Αγροτικών Συνεταιρισμών επιχειρεί να ανατρέψει δημιουργικά μια απαξιωμένη κατάσταση που συνεχίζει να οδηγεί σε ουσιαστική ατροφία και μαρασμό από λαθεμένες στρατηγικές επιλογές, ένα συνταγματικά κατοχυρωμένο δικαίωμα των αγροτών.

Οι νέες ρυθμίσεις που εισάγονται στο νομοσχέδιο για τους αγροτικούς συνεταιρισμούς επιγραμματικά είναι :

1. Ο Αγροτικός Συνεταιρισμός (ΑΣ) είναι αυτόνομη εθελοντική ένωση προσώπων, όπως ορίζουν οι διεθνείς συνεταιριστικές αρχές. Δίνεται η δυνατότητα σύστασης από αυτόν Νομικών Προσώπων καθώς και η σύμπραξή του με άλλους φορείς για την εκπλήρωση των σκοπών του. Δεν προβλέπονται συνεταιριστικές βαθμίδες, όπως στο παρελθόν, αλλά η δημιουργία Κλαδικών και Εθνικών Κλαδικών ΑΣ με αποφάσεις των ίδιων των συνεταιρισμών. Η δημιουργία κλαδικών συνεταιρισμών παρέχει στους συνεταιρισμούς τη δυνατότητα συνεταιρισμών οικονομιών κλίμακας βοηθώντας τα μέλη που τις συνιστούν, χωρίς να αποδυναμώνονται οι δραστηριότητες τους. Μόνο υγιείς συνεταιρισμοί μπορεί να επαναφέρουν τους αγρότες στους συνεταιρισμούς όχι φυσικά σαν πελάτες αλλά σαν ενεργά μέλη που θα νιώθουν συνιδιοκτήτες της κοινής προσπάθειας.

2. Απλοποιείται η σύσταση των ΑΣ με την απλή καταχώριση του καταστατικού στο βιβλίο μητρώου αγροτικών συνεταιρισμών του Ειρηνοδικείου με πράξη του Ειρηνοδίκη αντί της τήρησης της δικαστικής διαδικασίας (εκουσία δικαιοδοσία), διασφαλίζοντας έτσι αποσυμφόρηση των Δικαστηρίων αλλά και διευκόλυνση στην ίδρυση των ΑΣ.

3. Ρυθμίζεται η υποχρέωση των μελών να παραδίδουν την παραγωγή τους στον ΑΣ, με ποινή διαγραφής τους αν δεν τηρούν την υποχρέωση αυτή. Απαλλάσσονται από αυτήν τη δέσμευση τα μέλη μόνο σε εξαιρετικές περιπτώσεις.

4. Καταργείται το ελάχιστο ποσό του συνολικού συνεταιριστικού κεφαλαίου των 10.000€. Το ύψος του συνεταιριστικού κεφαλαίου αποφασίζουν ελεύθερα τα μέλη του συνεταιρισμού, με βάση τα καταστατικά τους, καταβάλλοντας με την εγγραφή το 50% της συνεταιρικής μερίδας και το υπόλοιπο εξοφλείται σε ένα χρόνο. Οι συνεταιρισμοί δεν είναι κεφαλαιουχικές επιχειρήσεις, δύναμη τους είναι τα μέλη με την παραγωγή τους.

5. Παρέχεται η δυνατότητα μη εκλογής Εποπτικού Συμβουλίου σε συνεταιρισμούς αν τα μέλη τους είναι λιγότερα από πενήντα.

6. Προβλέπεται η υποχρέωση των προέδρων και των γενικών διευθυντών των ΑΣ που έχουν ετήσιο κύκλο εργασιών άνω των 2.000.000 € να υποβάλλουν δήλωση περιουσιακής κατάστασης στην Επιτροπή του νόμου 3213/2003 (Α'309), και να ελέγχονται όπως όλοι οι υπόχρεοι που προβλέπει το άρθρο 1 του ίδιου νόμου. Επισημαίνεται ότι όπου στις διατάξεις του προτεινόμενου νόμου γίνεται παραπομπή σε διατάξεις άλλων νόμων, πρόκειται για γνήσια παραπομπή, δηλαδή η παραπομπή γίνεται στις διατάξεις αυτές όπως κάθε φορά αυτές ισχύουν.

7. Η εκλογή των οργάνων διενεργείται με ενιαίο ψηφοδέλτιο και ο αριθμός των σταυρών προτίμησης δεν μπορεί να υπερβαίνει το 1/3 του όλου αριθμού των μελών του διοικητικού ή εποπτικού Συμβουλίου, υιοθετώντας ένα αναλογικότερο εκλογικό σύστημα σύμφωνα με τις συνεταιριστικές Αρχές.

8. Στο μητρώο καταχωρίζονται οι ΑΣ που συστήνονται με τις διατάξεις του προτεινόμενου νομοσχεδίου αφού υποβάλλουν τα δικαιολογητικά του άρθρου 20 και αφού ελεγχθεί μόνο η πληρότητά τους. Για τους υφιστάμενους ΑΣ που είχαν καταχωρισθεί ως ενεργοί στο μητρώο του ν. 4015/2011 (Α'210) προβλέπεται στο άρθρο 50 των μεταβατικών διατάξεων η διατήρηση της εγγραφής τους στο μητρώο με την υποχρέωση προσαρμογής στις διατάξεις του. Η εποπτεία του κράτους ενισχύεται με την αξιοποίηση του Μητρώου των ΑΣ, το οποίο θα αποτελεί σύνθετο εργαλείο καταγραφής και ελέγχου - αξιολόγησης αυτών.

9. Προβλέπεται η μετατροπή των Αναγκαστικών Συνεταιρισμών και των Ενώσεων τους σε ΑΣ του παρόντος νόμου.

10. Διευκρινίζεται η έννοια των Οργανώσεων Παραγωγών ως αυτοτελείς νομικές οντότητες του συνεταιριστικού ή εμπορικού δικαίου ή σαφώς οριζόμενα μέρη αυτών των οντοτήτων με πλήρη δικαιοπρακτική ικανότητα και διακρίνονται οι Ομάδες Παραγωγών του άρθρου 27 του Κανονισμού 1305/2013 από τις Οργανώσεις Παραγωγών. Οι λεπτομέρειες για την οργάνωση, αναγνώριση και λειτουργία τους καθορίζονται με τα συμπληρωματικά μέτρα εφαρμογής των κανονισμών που τις διέπουν που τυχόν απαιτούνται για κάθε προϊόν ή ομάδα προϊόντων ξεχωριστά.

11. Συνιστάται νομικό πρόσωπο ιδιωτικού δικαίου μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα με την επωνυμία «Ταμείο αγροτικής συνεταιριστικής εκπαίδευσης και κατάρτισης». Σκοπός του Ταμείου είναι η χρηματοδότηση, ο συντονισμός και η παρακολούθηση εφαρμογής επιμορφωτικών προγραμμάτων συνεταιριστικής εκπαίδευσης και κατάρτισης. Το Ταμείο εκπαίδευσης θα επαναφέρει κάτι που έλειπε εδώ και πολλά χρόνια: τη συνεταιριστική κατάρτιση και εκπαίδευση. Στόχος είναι να μην υπάρξουν στο μέλλον διοικητικά και εποπτικά συμβούλια με άγνοια των αρχών λειτουργίας των συνεταιρισμών.

12. Συνιστάται νομικό πρόσωπο ιδιωτικού δικαίου (ΝΠΙΔ) με την μορφή της Ανώνυμης Εταιρίας, με την επωνυμία «Οργανισμός Διαχείρισης Ακινήτων, Γαιών και Εξοπλισμών ΑΕ» και διακριτικό τίτλο «ΟΔΙΑΓΕ». Ο ΟΔΙΑΓΕ είναι ανώνυμη εταιρεία, λειτουργεί προς εξυπηρέτηση του δημοσίου συμφέροντος με τους κανόνες της ιδιωτικής οικονομίας.

13. Καταργείται η χρηματοδότηση συνεταιριστικών και συνδικαλιστικών οργανώσεων από τις ασφαλιστικές εισφορές των αγροτών στον ΕΛΓΑ. Όπως ο αρχικός συνεταιριστικός νόμος 602/15 δεν περιείχε διατάξεις για την συντονιστική οργάνωση των συνεταιρισμών έτσι και τώρα κρίθηκε σκόπιμο, όπως και τότε, η οργάνωση αυτή να προκύψει μέσα από ένα ευρύ και σοβαρό διάλογο όλων των ΑΣ για την μορφή και το ρόλο που πρέπει να έχει η οργάνωση. Για ένα συνεταιριστικό κίνημα που προσπαθεί να αναγεννηθεί μετά από μια περίοδο λαθών και άστοχων στρατηγικών επιλογών που το οδήγησαν στην παρακμή, μοναδική λύση είναι να επιλέξουν τα μέλη του δημοκρατικά το νέο σχήμα που θα το καθοδηγήσει και εκπροσωπήσει στην νέα του πορεία.

14. Μέσω του συντονισμού και της συνεργασίας των αγροτικών συνεταιρισμών με τις ομάδες διαχείρισης των ΠΟΠ/ΠΓΕ/ΕΠΙΠ, τις οργανώσεις παραγωγών και τις διεπαγγελματικές οργανώσεις, καθώς και με την ιχνηλασιμότητα των αγροτικών συνεταιριστικών προϊόντων, όπως τα θέματα αυτά ρυθμίζονται με το προτεινόμενο σχέδιο νόμου, μπορεί να επιτευχθεί περαιτέρω υπεραξία στα εξαιρετικά συνεταιριστικά προϊόντα και να δοθούν πολλαπλασιαστικά οφέλη σε όλους όσους συμμετέχουν στην αγροδιατροφική αλυσίδα.

15. Για πρώτη φορά δίνεται έμφαση και ρυθμίζονται θέματα γυναικείων συνεταιρισμών προκειμένου η αγρότισσα να ενισχύσει τον δικό της διακριτό ρόλο στην ζωή της Ελληνικής επαρχίας.

16. Καθιερώνεται η μία μερίδα μια ψήφος για όλα τα μέλη του συνεταιρισμού όπως επίσης οι προαιρετικές μερίδες χωρίς όμως δικαίωμα ψήφου και εκλογής.

17. Ξεκαθαρίζει το θέμα των κερδών από την συνεργασία με τρίτους και των πλεονασμάτων που προέρχονται από τα μέλη και τα μέλη - επενδυτές, ώστε να αποσαφηνισθεί πλήρως η φορολογική τους μεταχείριση.

18. Ο αριθμός των μελών καθορίζεται ανάλογα με την μορφή και δράση του κάθε συνεταιρισμού με στόχο να διευκολύνονται και τα μικρά σχήματα που λειτουργούν ως θερμοκοιτίδα ανάπτυξης των συνεταιρισμών (γυναικείοι συνεταιρισμοί κτλ) αλλά και οι μεγάλοι συνεταιρισμοί οικονομιών κλίμακας.

19. Ρυθμίζεται η καλύτερη λειτουργία της αντιπροσωπευτικής γενικής συνέλευσης προκειμένου αφενός να διευκολύνεται η λειτουργία των συνεταιρισμών αφετέρου να αποφεύγεται η λήψη σημαντικών αποφάσεων που επηρεάζουν το σύνολο των μελών του συνεταιρισμού.

20. Το εποπτικό συμβούλιο είναι προαιρετικό για συνεταιρισμούς με λιγότερα από 50 μέλη γιατί λογικά όλα τα μέλη είναι εύκολο να έχουν άμεση σχέση παρακολούθησης των εργασιών του συνεταιρισμού. Επίσης για συνεταιρισμούς με τον ίδιο αριθμό μελών δεν είναι απαραίτητη η παρουσία δικαστικού αντιπροσώπου στις εκλογικές διαδικασίες.

21. Η θητεία των προέδρων στους συνεταιρισμούς για δύο συνεχόμενες θητείες αποσκοπεί στο φρεσκάρισμα των επιχειρηματικών ιδεών, στην απόκτηση διοικητικής εμπειρίας από περισσότερα μέλη του συνεταιρισμού, στην αποτροπή καθεστωτικών φαινομένων καθώς και στην αποφυγή ένας συλλογικός θεσμός να ταυτίζεται θετικά ή αρνητικά με ένα πρόσωπο για μεγάλη χρονική περίοδο, όσο ικανό και δραστήριο να είναι αυτό.

22. Υπερχρεωμένοι συνεταιρισμοί που δεν θα έχουν την έγκριση του σχεδίου βιωσιμότητας από τους πιστωτές τους ή δεν θα έχουν πάρει άλλα μέτρα εξυγίανσης, δεν θα μπορούν να συνεχίζουν τη λειτουργία τους.

Ειδικότερα, με το προτεινόμενο σχέδιο νόμου ορίζονται κατ' άρθρο τα ακόλουθα: (δείτε εδώ την συνέχεια της αιτιολογικής έκθεσης)

Δείτε εδώ το σχέδιο νόμου
Πηγή